Reflectie monologenvoorstelling

Op woensdag 18 januari 2012 had ik de hele dag drama; 12 uur drama. Leuk, maar behoorlijk inspannend. We moesten twee voorstellingen spelen; 's middags eentje en 's avonds nog een keer. Voor mij persoonlijk ging de tweede voorstelling beter dan de eerste. Dat lag voornamelijk aan het feit dat ik tijdens de eerste voorstelling mijn tekst op een gegeven moment kwijt was en (ongeveer) een halve minuut stil was.

Dat brengt me op het volgende: mijn tekst. Het ging over een vrouw (Kassandra) die de val van Troje had meegemaakt. Het stuk dat ik gekozen heb, kwam uit 'Beest', geschreven door Shirley Gast. Ik heb stukken gekozen die een beetje op elkaar leken qua opbouw, maar niet hetzelfde waren, zodat het niet saai werd. Tot voor kort deed ik gymnasium en ik was/ben erg geïnteresseerd in de Griekse en Romeinse verhalen. Daarom sprak deze tekst me wel aan. Ook vond ik dat er een mysterieus kantje aan zat en dat vond ik ook wel leuk.

Mijn groep was erg gezellig; eigenlijk iets te gezellig, waardoor er in de lessen, waarin we zelfstandig aan de voorstelling moesten werken, niet erg serieus gewerkt werd. Er waren wel momenten dat we ons even wisten te concentreren, maar dan dan kwam iemand weer met een verhaal en waren we weer afgeleid. Zo kwam het ook dat veel (bijna alles) op het laatste moment nog geregeld moest worden. Dat zou ik de volgende keer anders willen doen.

Oefenen voor zo'n voorstelling gaat natuurlijk niet meteen goed. Daarom is het fijn als je tips krijgt, waarmee je je spel zou kunnen verbeteren. Tips die ik van mijn leraar kreeg, waren o.a. contact maken met het publiek (dat kon ik oefenen door mijn monoloog voor de spiegel te oefenen) en harder praten (ik weet van mezelf dat ik sowieso niet zo'n harde stem heb en niet echt hard spreek). Na de eerste voorstelling kreeg ik nog de tip om niet naar beneden te kijken, maar meer naar boven; naar het publiek of tegen het licht in kijken. Ik heb geprobeerd goed naar de tips te luisteren en ze ook op te volgen. Ik heb op mijn stem gelet en (vooral bij de tweede voorstelling) keek naar boven en naar het publiek.

Ik heb geleerd dat ik me beter moet voorbereiden en om meer contact te maken met het publiek. Wat ik niet heb geleerd is om op tijd mijn monoloog te kennen. Ik stelde het steeds uit, waardoor het lang duurde voordat ik het goed kende. Ik denk dat het deels daardoor kwam dat ik tijdens mijn eerste voorstelling mijn tekst kwijt was. Dus de volgende keer (bij welke voorstelling dan ook) ga ik eerder beginnen met mijn tekst goed leren en herhalen, zodat ik het ook onthoud.

De voorstellingsdag zelf was heel erg leuk. Toen ik 's morgens wakker werd, was ik nog niet zenuwachtig, maar ik verwachtte dat dat nog wel zou komen. Er moest nog best veel gedaan worden, dus de groep was redelijk gestrest. Maar al met al was het erg gezellig en is het uiteindelijk toch gelukt. Vlak voordat de eerste voorstelling begon, verwachtte ik zenuwachtig te worden, maar dat gebeurde niet. Waarschijnlijk komt dat doordat ik al redelijk veel ervaring heb met op het podium staan, dus ik wist ongeveer wat ik kon verwachten (bijv. het publiek en de lichten). Ik heb echter nog nooit (vrijwel) alleen op het podium gestaan, dus dat was wel een nieuwe ervaring.

Ik was wel zenuwachtig voor/tijdens de tweede voorstelling. Nog steeds niet ontzettend zenuwachtig, maar nu voelde ik de spanning toch wel. Ik vermoed dat dat kwam, doordat mijn familie in de zaal zat. Ook was er sowieso meer publiek dan tijdens de eerste voorstelling.

Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat we, als groep, veel aan elkaar hebben gehad. We hebben elkaar natuurlijk wel geholpen met de monologen leren en we hebben elkaar gesteund, maar we hebben elkaar niet echt tips gegeven. Dat is ook iets wat ik de volgende keer anders zou willen doen: meer tips/commentaar geven en met ideeën komen.

Ik heb het erg naar mijn zin gehad. Het was een leuke, nieuwe ervaring, hoewel ik al een aantal keer op het podium gestaan heb. Ik heb veel geleerd, maar toch waren/zijn er nog verbeterpuntjes. Daar ga ik aan werken. Ik vond de voorstellingen van de andere groepen trouwens erg leuk!

Kortom: ik heb genoten!